بيوفيلتراسيون به عنوان روشي براي تبديل مواد آلاينده به تركيبات بي خطر بدون جذب انرژي زياد و در شرايط دما و فشار محيط مورد توجه واقع شده است. مطابق تعريف، بيوفيلتراسيون عبارت است از روشي براي كنترل آلودگي كه در آن يك بستر جامد و فعال بيولوژيكي با جذب يا جذب سطحي آلاينده ها، بستر مناسب جهت بيواكسيداسيون آنها را فراهم مي آورد.

امروزه بيوفيلترها بصورت موفقيت آميزي در مقياس صنعتي بكار گرفته مي شود. در تحقيق حاضر پس از مرور يافته هاي علمي پيرامون فرايند بيوفيلتراسيون به بررسي عوامل مؤثر و پارامترهاي يك بيوفيلتر پرداخته شده و انواع سيستمهاي موجود مورد مقايسه قرار گرفته است و در ادامه...