تئوري آزمايش :

در سال 1911 دانشمند سوئدي اتربرگ مفاهيم خميري خاك را اينگونه ارائه داد :

به سمت افزايش ميزان رطوبت مايع خميري نيمه جامد جامد

حد رواني حد خميري حد انقباض

درنقطه انتقال از جامد به نيمه جامد ، حد انقباض ناميده مي شود .

به نقطه انتقال از نيمه جامد به خميري ، حد خميري ناميده مي شود .

به نقطه انتقال از خميري به مايه ، حد رواني ناميده مي شود .

گلداشميت ثابت كرد خاصيت خميري مربوط به ريز بودن ذرات خاك نيست و بعلت وجود بار الكتريكي است و چون آب الكتروليت دو قطبي است از طرف قطب مثبت خود به ذرات خاك با بار منفي مي چسبد و هرچه از سطح ذره خاك دور شويم از شدت جذب آب به ذرات خاك كاسته مي شود بنابراين خاصيت خميري بستگي به مقدار آب جذب شده دارد .